ΛΗΓΕΙ ΤΟ PROFICIENCY ;

Τον τελευταίο καιρό όσοι διδάσκουν και διδάσκονται Αγγλικά (και άλλες ξένες γλώσσες) ακούν πολύ συχνά τη φήμη ότι τα πιστοποιητικά επιπέδου Γ2 (proficiency) παύουν να έχουν ισχύ μετά από 2 ή 5 χρόνια και ότι πρέπει να ξαναδώσεις εξετάσεις για να το ανανεώσεις. Τι ισχύει όμως; Ας τα πάρουμε από την αρχή…

Είναι πιστοποιητικά που δείχνουν πόσο καλά γνωρίζεις μια γλώσσα σύμφωνα με το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς Γλωσσών (CEFR). Το πλαίσιο αυτό καθορίζει ποιες είναι οι ικανότητες που πρέπει να έχει κάποιος όσον αφορά τη χρήση μιας γλώσσας για να καταταχθεί σε κάποιο επίπεδο. Τα επίπεδα είναι Α1, Α2, Β1, Β2, Γ1, Γ2. Το λεγόμενο lower είναι ένα πιστοποιητικό που όποιος το κατέχει φαίνεται ότι βρίσκεται στο επίπεδο Β2 (ας πούμε μπορεί να πάει στη χώρα όπου ομιλείται αυτή η γλώσσα και μπορεί να επικοινωνήσει με κάποιες όμως δυσκολίες). Το proficiency δείχνει ότι κάποιος είναι σχεδόν σαν φυσικός ομιλητής της γλώσσας.

Υπάρχουν πολλοί φορείς που παρέχουν πιστοποιητικά γλωσσομάθειας. Οι εξετάσεις για το κάθε ένα διαφέρουν ανάλογα με τα κριτήρια του κάθε φορέα. Η αναγνωρισιμότητά τους όμως στην Ελλάδα δε διαφέρει. Με άλλα λόγια είτε έχεις το Cambridge είτε το Michigan είτε το ESB κλπ το ελληνικό κράτος τα αναγνωρίζει όλα εξίσου.

Στο εξωτερικό τα πράγματα διαφέρουν. Το κάθε κράτος και το κάθε πανεπιστήμιο έχει διαφορετικές προδιαγραφές και αναγνωρίζουν διαφορετικά πιστοποιητικά. Ένα πανεπιστήμιο στο Ηνωμένο Βασίλειο φερ’ ειπείν προκειμένου να δεχτεί έναν υποψήφιο φοιτητή ζητά να κατέχει το CPE (Certificate of Proficiency in English του πανεπιστημίου του Cambridge) ή το IELTS με συγκεκριμένο βαθμό ( στο IELTS θα αναφερθώ παρακάτω) αλλά συνήθως πρέπει να έχει αποκτηθεί μέσα στα τελευταία 2 χρόνια. Εάν αποκτήθηκε παλαιότερα, θεωρητικά, ο υποψήφιος πιθανώς να έχει ξεχάσει πολλά στοιχεία της γλώσσας. Στην Αυστραλία συχνά ζητάνε το TOEIC ή το TOEFL και ούτω καθ’ εξής.

Αυτό γίνεται γιατί σε κάθε χώρα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, υπάρχουν διαφορετικές προδιαγραφές και αναγνωρίζονται διαφορετικοί φορείς πιστοποίησης γλωσσομάθειας.

Το ελληνικό κράτος θεωρεί ότι από τη στιγμή που το πήρες το πιστοποιητικό το έχεις μια ζωή. Όποιο κι αν είναι ότι κι αν είναι αρκεί να αναφέρεται στο αντίστοιχο ΦΕΚ για τον ΑΣΕΠ. Οι ίδιοι φορείς γλωσσομάθειας (πχ. το πανεπιστήμιο το Cambridge ή του Michigan) στο πιστοποιητικό που σου δίνουν δεν αναφέρουν ΠΟΥΘΕΝΑ ημερομηνία λήξης. Μόνο ημερομηνία απόκτησης του πιστοποιητικού.

Στο εξωτερικό… εξαρτάται! Που, πότε και ποιο! Ένας υποψήφιος φοιτητής που πήρε το CPE πριν 3 χρόνια μπορεί να γίνει δεκτός από κάποιοι πανεπιστήμιο της Γερμανίας, να απορριφθεί από κάποιο της Γαλλίας, να μην το χρειάζεται για κάποιο πανεπιστήμιο της Ιταλίας και να γίνει αποδεκτός από κάποιο πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου αρκεί να παρακολουθήσει κάποια μαθήματα γλώσσας ή να δώσει κάποιες εξετάσεις εντός του πανεπιστημίου. Ο ίδιος υποψήφιος φοιτητής με κάποιο άλλο πιστοποιητικό μπορεί να είναι αποδεκτός από το πανεπιστήμιο της Αγγλίας αλλά όχι της Γερμανίας.

Για κάποια θέση εργασίας μπορεί να προτιμηθεί κάποιος που έχει πιστοποιητικό Β2 (lower) από κάποιον που έχει Proficiency γιατί απέδωσε καλύτερα στην συνέντευξη και απέδειξε έμπρακτα ότι ξέρει να μιλάει και να επικοινωνεί.

Οπότε δεν λήγουν. Τυπικά. Αλλά δεν γίνονται αποδεκτά στο εξωτερικό συνήθως μετά την πάροδο 4 ετών από την απόκτησή τους.

Τέλος υπάρχουν 2 πιστοποιητικά που ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΛΗΓΟΥΝ.

Τα πιστοποιητικά αυτά ισχύουν για 2 χρόνια. Είναι πιστοποιητικά με λίγο διαφορετική φιλοσοφία. Δεν έχουν κάποιο ποσοστό που πρέπει ο εξεταζόμενος να πετύχει για να πάρει το πιστοποιητικό αλλά τον αξιολογούν και του δίνουν βαθμό ανάλογα με το πόσο καλά τα πήγε. Παραδείγματος χάριν, κάποιος που έδωσε το IELTS και τα πήγε εξαιρετικά καλά πήρε το πιστοποιητικό με βαθμό 8 (με άριστα το 9) ενώ κάποιος που δεν τα πήγε τόσο καλά πήρε 5,5. Τα πιστοποιητικά αυτά εξυπηρετούν κυρίως ανθρώπους που επιθυμούν να σπουδάσουν σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Επειδή όμως το κάθε πανεπιστήμιο θέτει διαφορετικές προϋποθέσεις, καλό είναι ο υποψήφιος να δει εκ των προτέρων τι βαθμό χρειάζεται για να σπουδάσει εκεί.

Ένα παιδί που πήρε το proficiency στο λύκειο δεν «ξεμπέρδεψε» με τα Αγγλικά. Μπορεί να χρειαστεί κάτι άλλο στο μέλλον. Μπορεί και όχι. Σημασία έχει η γνώση να μην χάνεται. Γιατί άμα γνωρίζεις καλά μια γλώσσα και την εξασκείς και εκτός τάξης όποιο πιστοποιητικό κι αν χρειαστείς μπορείς με λίγη προετοιμασία να το αποκτήσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ποια πιστοποιητικά γίνονται αποδεκτά εντός Ελλάδας επισκεφτείτε :